Diva Marianne: 'Er werd flink meegedanst, mét rolstoelen.'

‘Het was een optreden bij verzorgingshuis Nijenstede in Amersfoort. Een Indonesische dame zit heel diep in haar dementie en is niet bereikbaar. Ik zing het Indonesische slaapliedje Nina Bobo voor haar en ze blijft me continu aankijken. Heel doordringend. Ze reageert op me, wat ook de verzorgenden opvallend en bijzonder vinden.

Niet veel later zet ik een Turks lied in voor een Turkse meneer. Hij wordt helemaal enthousiast en begint spontaan te dansen. Ook de dochter van een van de bewoonster die bij het optreden aanwezig is, geniet met volle teugen mee. Want ze ziet hoe haar moeder zo glundert.

Later die middag zing ik op de afdelingen NAH (niet aangeboren hersenletsel). Daar wordt flink gedanst met rolstoelen en luidkeels op de muziek meegezongen. Het was een mooie dag.’