'Ik was te gast in hun verbondenheid.'

'Mevrouw woonde nog maar twee weken in het verpleeghuis. Dat was niet alleen heel erg wennen voor haarzelf, maar ook voor haar naasten,' erkent Abke. 'Hun lieve echtgenote, moeder en oma woonde helaas sinds kort niet meer thuis. En langzaamaan zouden ze nog meer stukjes van haar hele zijn kwijt gaan raken. Het blijft een pijnlijk en verdrietig proces om iemand aan de ziekte van Alzheimer, dementie te verliezen. Maar ik voelde zoveel liefde tussen de familieleden die op bezoek waren tijdens mijn optreden.

Ik voelde hun verbondenheid en werd met mijn energie naar hen toe gezogen. Met mijn hand reikte ik intuïtief naar de man en ik bracht zijn hand samen met die van zijn vrouw. Die kleine handeling van een hand op een hand kan een wereld van verschil maken als je het met de juiste aandacht doet.

Op dat moment voelde ik meerdere dingen tegelijk. Ik voelde rouw, vreugde, ontspanning en berusting. Drie generaties waren samen en ik was even te gast in hun verbondenheid.'