'Laten we proberen te blijven luisteren en voelen.'

‘Ik zong voor een grote groep vandaag. En dat vraagt net even een andere focus dan wanneer we optreden voor een kleine groep in de huiskamers’, vertelt Diva Abke. ‘Zo zingen we geregeld met microfoon en proberen we onze aandacht op een andere manier te verdelen. Maar hoe dan ook: we proberen altijd contact te blijven maken. Een dame in het bijzonder bleef me vandaag extra bij.

“Ik ben 68”, had ze tegen me gezegd. “Niet waar”, riep haar buurvrouw. “Ze wordt eind dit jaar 102!” Ik moest een beetje gniffelen. Hoe jong of hoe oud ook: deze dame was aan het genieten!

Ook haar dochter was aanwezig en was tot tranen geroerd. Want haar moeder had afgelopen week niet meer kunnen drinken. Ze dachten dat haar laatste dagen waren geteld. Toch leek ze er weer een beetje bovenop te krabbelen. De verzorgenden hadden getwijfeld of mevrouw wel sterk genoeg was om bij het optreden aanwezig te zijn. Maar haar dochter had aangedrongen, omdat ze dacht dat het haar moeder zo goed zou doen. Want wat bleek, er wordt regelmatig zelfs een liedje van mij opgezet om mevrouw te kalmeren. En het resultaat tijdens mijn optreden? Een brede glimlach op het gezicht van mevrouw!

Het was een hele goede zet van haar dochter om haar toch bij het optreden te laten zijn. Ik denk dat het belangrijk is, dat we blijven onderzoeken wat mensen nodig hebben. Laten we proberen te blijven luisteren en voelen. En als je er dan zo'n glimlach voor terug krijgt, dan raakt dat onwijs. Mij ook.’

Diva Abke vertelde dit indrukwekkende verhaal naar aanleiding van haar optreden bij het Hoge Heem in Uithoorn.