'Ik zweefde zowat naar huis.'

‘Ik zweefde zowat naar huis na mijn optreden in Rotterdam, Slinge,’ vertelt Diva Marijke. ‘Na mijn optredens in de woonkamers van de zorginstelling, gaf ik ook nog een privé optreden bij een Surinaamse meneer op de kamer. Nou ja privé… zijn familie was op bezoek. De meneer was namelijk erg ziek, het ging erg slecht met hem. En er werd gedacht dat zijn laatste dagen geteld zouden zijn. Zijn vrouw, die ook in dit verpleeghuis woonde, sliep bij hem op de kamer en was er ook bij.

A la presi was het Surinaamse liedje dat ik inzette. En de man….die leefde zo op! Met zijn hand begon hij te tikken tegen het bed. De stuk of zes familieleden in de kamer maakten er samen een heel feestje van. Eentje danste in zijn badkamer, de ander aan zijn bed. Zo bijzonder hoe er feest gevierd kon worden, terwijl de dood zo nabij was. Het was een feestje aan een sterfbed.

Als tweede lied zong ik Jolene, omdat mij werd verteld dat meneer ook zo van country hield. Tijdens dit nummer sloot de man zijn ogen. Ik twijfelde even of het de juiste liedkeuze was geweest, maar voelde ergens dat hij op een andere manier genoot. Na mijn laatste tonen, zei hij: "prachtig!" Dat ik dit mocht doen voor iemand. Heel erg bijzonder.’